Слова першае аб нэандэртальцу

Слова першае аб нэандэртальцу.

Усё прыснае* сабе падобных множыць,
Гэтак павялось з глыбінь вякоў.
Воўк гадуе да сябе падобных,
Чарвяк жа параджае чарвякоў.

Нэандэрталец, хоць даволі моцны,
Але Homа Erektus яго змог.
Аб гэтым не жалкую я ніколі,
Інакшы б, я б пахож быў на яго.

Мяне бы Вы б тады, і не пазналі  -
Хоць валасы мне напрэч састрыгай!
Вяліканосы-губы шыркатвар мой
Закрыла бы надбровная дуга.

Таму, мабыць, бліжэй мне краман'ёнец,
Але ж як коламутна на душы   -
Ад нэандэртальца, якійсьта прапраіёнец**
Будзіць кроў  -  і жах з душы бяжыць.

*- у гэтым выпадку слова  =прыснае= ўжываецца
ў сэнсе =сущее=, буду удзячан як хто паправіць;
**- ужыта ў сэнсе: далёкі-далёкі продак іёна, а іён сабой
прадстаўляе адзін атам ці іх грамаду, якія далучылі да сябе
свабодныя электроны, ці наадварот іх аддалі (згодна гэтаму
іёны нясуць зарад электрычны - ці +).Гэтыя часціны прысутнічаюць
у растворах, газах, плазме.

-25.2.13.