Не грукай! Зачынены дзверы!
Замкнуты на засаўку свет.
Бо ўчора гадзінаю шэрай
было кімсьці сказана з верай
над рупарам рэха-паперы,
што ён тут – апошні паэт.
Што хутка, напэўна, не будзе
у нас чытачоў і пісак.
Бо, як ні ўпіраюцца людзі,
іх лёс – у маўклівым прысудзе:
у ветрам нанесеным хлудзе
іх мова – амаль што мярцвяк.
2.03.2013
Не грукай! Зачынены дзверы!
© Copyright: Демьянова Татьяна Дмитриевна, 2013
Свидетельство о публикации №113030212222
Свидетельство о публикации №113030212222
Рецензии