Евангелие от Графомана

Са  зборніка  "Гішторыі  дзеда  Алега".
"Евангелле ад Графамана".
 * * *
Я - не Паэт.
Я – Графаман.
Я – Рыфмаплёт.
И гэтым –
Сам сабе цікавы.
Я не прыехаў скуль здалёк,
каб выпіць з вамі кубак кавы,
парагатаць тут з вашай каўзатні,
а потым “адваліць”  да хаты…
ТУТэйшы я.
Я з вамі разам – ночы, й дні,
і адчуваю сябе крыху вінаватым,
за тое, як нам ТУТ жывецца…
Я – не халоп,
каб задніцы лізаць,
характар мой не той, каб “бздзецца”,
таму :
пісаў, пішу, й  далЕй буду пісаць,
аб тым, што на Краіне дзЕецца!
Пісаць мне Богам, звыш, дано
пра тое, што навокал бачна,
каб называць дзярмо – дзярмом,
а не брахаць, што гэта – смачна!
Я – не Паэт!
Я – Рыфмаплёт і Графаман,
нарыфмаплёціў бОлей іншых графаманаў!
Пішу – сабе, каб не здурэць,
і Вам,
каб не здурэлі ад Падманаў,
каб не прапала наша Беларусь,
каб не прапала Мова, й – беларусы!
Я – Графаман і Рыфмаплёт.
Але – не трус.
За  Будучыню ўнукаў і дзяцей сваіх
баюсь я…
*+*
1 сакавіка 2013г. (1 марта 2013г.)
 
(**цікавы – интересен; скуль – откуда-то; кубак кавы – чашка кофе;
парагатаць – надсмеяться; каўзатня – детское ползание ; адчуваю – чувствую;
дзеецца – происходит; звыш – сверху; навокал – вокруг; бачна – мы видим;
будучыня – будущее).