Мы - маладыя
Бялюткім снегам лякарыць знямогла скроні,
Жывою вадой крыніцы адводзіць стому,
Ласкавым сонейкам песціць-люляць далоні.
Асела хата, ды не сатлелі мясціны,
Зямля жывая, дзе мары узыйшлі твае.
У вялікім свеце заужды ёсць куток адзіны --
Яму для шчасця якраз цябе нестае.
Душа і радзіма нясуць праз жыццё адзінства,
І смех маленства, і слёзы яго -- святыя.
Пакуль ёсць месца, дзе нас чакае дзяцінства,
Мы -- маладыя...
Свидетельство о публикации №113021711280
детство и где нас всегда ждут.С теплотой А.Р.
Абдульмахмуд Рахимов 16.06.2014 09:50 Заявить о нарушении
Валентина Воробьева 16.06.2014 17:23 Заявить о нарушении