Лiставей

Зіхцяць ужо інеем долы,
Пануе даўно ліставей...
А дзень будзе сонечным новы,
І ўсё наваколле мілей.

Скідаюць лістоту ўжо дрэвы.
На сцежцы ў прысадах ясней,
Даўно адзвінелі напевы,
З якімі і жыць весялей!

 РОДНЫМ МЯСЦІНАМ
Мяне, напэўна, не чакае
У госці родны, мой куток!
Як не чакае звонкіх чаек
У лютым, белы беражок.

Але ў мясцінах гэтых звыклых
Няма ні вёскі, ні людзей...
І далягляд амаль блакітны,
Сатканы з мроі і надзей.

Схілюся да зямелькі нізка,
Вось тут быў родны, мой парог...
І да дзяцінства ўжо няблізка:
Віецца шлях цераз разлог.

О, родны краю, мне вядома,
Што цягнеш, нібыта магніт...
Няма ўжо вёскі, майго дома,
Але ёсць грэбля і блакіт!
 Зборнік "КРОЗА" . 2012г.


Рецензии
и еще раз благодарение мое Вам!

Анастасий Руликовский   19.06.2013 21:57     Заявить о нарушении
Шчыры дзякуй за ўвагу!Мне вельмі прыемна чытаць Вашыя водгукі! :-))

Анна Атрощенко   26.06.2013 01:53   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 4 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.