Я памятаю.
Водгук на замену гістарычнай назвы
вуліцы Крывічы на вул. Пралятарская
( в. Патапаўка ).
Жыць як жывецца. Не на згубу
Несьці сваё жыцьцё, знацьцё
І вецер, хай, цярушыць у чубе
Што паўсівое і маё.
Не нада зорак і літаўраў -
Аднога цягнецца нага:
Ступіць на шлях, крывіцкі стары,
Якому назву хтось адняў.
Ды то мяне - не пераверне.
Як буду помніць - буду жыць,
Што мы - літвінскае ўсё зерне,
Што я - радзіміч і крывіч.
-10.2.13.
Я памятаю
© Copyright: Михаил Кортелёв, 2013
Свидетельство о публикации №113021308785
Свидетельство о публикации №113021308785
Рецензии
Добры верш.
пераназвалі з-за невуцтва цёмныя людзі
Альжбэта Палачанка 14.02.2013 14:33 • Заявить о нарушении
пераназвалі з-за невуцтва цёмныя людзі
Альжбэта Палачанка 14.02.2013 14:33 • Заявить о нарушении
Гэта так: ад невуцства, але яшчэ болей - ад абыякавасьці да сваёй мінуўшчыны.А ад гэтай назвы ніткі цягнуцца на тысячы год назад. І адным узмахам іх абарвалі.
Як гэты верш пісаўся, я прыпамятаваў выраз бабы Каці:радзімец
цябе вазьмі!. І падумалася, што ў тыя даўнія часы жылі ў в. Патапаўка не радзімічы ( радзімцы ), а крывічы. Бо назва Крывічы
і дзетак малых пужалі радзімічамі.
Михаил Кортелёв 19.02.2013 18:36 Заявить о нарушении
Як гэты верш пісаўся, я прыпамятаваў выраз бабы Каці:радзімец
цябе вазьмі!. І падумалася, што ў тыя даўнія часы жылі ў в. Патапаўка не радзімічы ( радзімцы ), а крывічы. Бо назва Крывічы
і дзетак малых пужалі радзімічамі.
Михаил Кортелёв 19.02.2013 18:36 Заявить о нарушении