Нагыз кеп

 

Болбогун пилдей,
эч нерсени билбей

Шаарда калбаса калбаса,
адырда табасын бат эле ташбака.
Эти дамдуу жана  таптаза,
анысы т;г;нс;, чебиртке
дайым мол молот аерде.


Ким жаман  десе бул азыкты
тилине тибиртке,
ким арам десе бул азыкты
коту-баш  жашырган жерине.


Чебиртке мол молду быйыл,
бул  ыйык тамакты кууруп  жеп,
болгун сен илимпоз-билги
окшошпой бир т;рд;; тамакты жеген крокодил,  пилге
ж;н эле  кургак  нан менен чай,
;й-б;л;;;;  к;н сайын тартуулап
ашказанды, акылды  тажатпай.


Болгун сен зирект;;  пайгамбардай,
сен ;ч;н  жашыл адырдын  кубаты дапдаяр,
бала;ы э; сонун оокаттан кур калтырба.


Анын ;ст;н; кууп  адырда чебирткени,
ушундай кичинейкей кыбыраган чемичкени,
сейилдеп тазарат дене;,
иштей баштайт жакшыраак то; болуп калган мээ;.


Б;г;;к; “ачарчылык” заманда, билгини;,
майды, этти ашыкча жээп

кайтыш болуп жатат эрте ага-ини;, абысын-ажын
май басып ж;р;к толтосун,
кан басып арактан калган  мээсин
шал кылып денесин,
кыйшайтып мурдун-оозун,
жалынган-жалбырган  с;з;н кылып  комсоо.

Болбогун пилдей
эч нерсени баамдабай, билбей.

Денен болсун десе;  саламат-соо
чебиртке кууп,  чебирткедей ыргы
бекер тамак жеп оонап жата бербе,
аракка эрте мас болуп, Бердике,
жакшы жашоо ;ч;н  бирдемке кылгыны;,
улуту;  аталган со; кыргыз кырылгыз,
тамагы;а унутпа кошуп жеп ч;к;р;, жалпыз,
болосун анда нукура эл акылманы нагыз.

Болбогун пилдей
эч нерсени билбей