Л ст у вёску

Ліст у вёску.

Быццам выпіта набгом,
Зношана да нітак,
Усё чым песьціў родны дом,
Што было з калыскі.

Але чым таго далей,
Тым ля сэрца шырай
Адгалоскі прошлых дней
І пачуцьцяў шчырых;

Лугоў бачны аксаміты,
Чутны галасы.
Не. Не ўсё яно пражыта,
Не ўсяго дайшлі.

Абайдзём яшчэ крых круга,
Што б  -  і далі Бог,
Помніць, бачыць, без патугі,
Родны вугалок.

І мабыць, да Вас прыйду
Пасярод зімы:
Бо не згой я. Не прыблуд.
Я  -  Андрэеў сын.

-2.2.13.


Рецензии