Лепшы сябра захварэу,
Недзе гадкi вiрус стрэу,
З носа лье ракой вада,
Вось такая з iм бяда…
Выпiу шклянку, выпiу дзве,
А хвароба усё ж жыве…
Ён гарчычнiк прыляпiу,
З iм и сон яго змарыу..
Прасыпаецца ружовы,
Усё гарыць, але ж гатовы,
Зараз ногi свае парыць,
I на спiну банкi ставiць…
Потым адшукау ён дзесь,
Тэрмаядзерную « смесь»,
Рыхтавау яе и пiу,
Пра хваробу пазабыу…
Зараз сябра мой бадзёры,
Шпацыруе там и сям,
Ён здаровы, а не хворы,
У бок штуршок ледзь-ледзь я дам…
Ён у патылiцы пачэша,
Скажа: «Ну, ты, Галка – лешы!»,
За пяро хутчэй бярусь,
Верш адпраулю у Беларусь!
Выпiу шклянку, выпiу дзве...
© Copyright: Галина Битно 2, 2013
Свидетельство о публикации №113013107403
Свидетельство о публикации №113013107403
Рецензии