Неяк так павялося...

Неяк так павялося з даўнішніх часін:
 усё тое, што варта авацый,
 я імкнуся ў сябе захаваць на ўспамін,
 каб было, чым душы наталяцца.

Каб хоць зрэдку паміж пажыццёвых баёў,
 разагнаўшы будзённасці цені,
 перагледжваць, як скнара, багацце сваё
 з патаемным сардэчным трымценнем.

А калі прыйдзе час пакідаць гэты свет,
 сумаваць па набытку не буду:
 я пакіну сябрам сціплай дзейнасці след –
 назбіраныя ў скарбніцу цуды.

29.01.2013


Рецензии
...А когда час придет этот мир покидать,
О нажитом грустить я не буду.
Я оставлю друзьям , что успела собрать-
Моё творчество, скромное чудо.

Какая прелесть...Разрешите мне переводить Ваши стихи ?

Владимир Казак   10.12.2013 13:58     Заявить о нарушении
Конечно, Владимир! Буду очень рада. И спасибо Вам! :-)

Демьянова Татьяна Дмитриевна   03.02.2013 21:32   Заявить о нарушении
Однако...не ожидал такой плодовитости. На приготовление борща время остаётся ? Или Вы прикованы к компу ? :)
А может "Болдинская зима" ?
Ці Вы ўжо пазабыліся на рускую мову ?

Владимир Казак   09.02.2013 21:30   Заявить о нарушении