Ноч. Восень...

 
Ноч. Восень.Каля саду
Зноў ходзіш ты, жыццё маё.
Я ачуваю гэту уладу,
Як маці роднае дзіцё.
Зноў вочы непакой адкрые,
І зразумею тады я,
Што дзесьці там ваўчыца вые,
Так кліча да сябе зямля.
Ноч. Восень. Холад і пустэча.
Я выбіраю іншы шлях.
Няхай далёкай будзе стрэча,
Калі труна заменіць дах.


Рецензии