Мая Айчына
Iльняныя кудры ракi.
Клубяцца над дахамi вышша.
Аблокi нiбы васiлькi.
I вочы заззяюць ад щчасця,
I месяц асвецiць твой твар.
Ты стау маiм цёмным нянасцям.
Ты – вечны мой гаспадар.
Табе я сябе падарыла
I душу усю цалкам дала
Ты шчасце маё, ты I сiла,
Якая мяне падняла.
З зямлi у зааблочныя далi.
З аблокау у Сусветную высь,
Дзе нават хвiлiны усталi
Ужо кола сваё варацiць.
06,06,09/ 20*57
Свидетельство о публикации №113012607890