К Вам, к Тебе, к Себе...

МінскіЯ  Хронікі.
Да  Вас, да  Цябе, да  Сябе…

З чаго ж  Радзіма пачынаецца?
І што такое, чалавек, Радзіма?
Ці, гэта – Край, жыццё дзе прачынаецца,
з хвіліны той, як мАці нарадзіла?
Ці, гэта – Кут дзіцячы і юнацкі,
дзе мы гадуем свае Мары?
Ці, Час, калі дарослы ты, знянацку,
і – цягнеш,цягнеш гэты Час, і, раптам, старасць…
Радзіма…
Што ж  гэта такое?
І кожны ж  чалавек свой Сэнс яе тлумачыць…
Чаму ж  нас гэта непакоіць,
як вельмі важкая задача?

Радзіма – гэта не Краіна…
Радзіма – наш жыццёвы Век.
І - ўсё, ўсё, ўсё…
Што ў Век свой нарабіў ты,
табе і дастаецца, чалавек…
У выглядзе тваёй Радзімы…
Таму у кожнага - яна свая,
адзіная…
*+*
24 студзеня 2013г.


Рецензии