Дом поэта
“…Паэты ж… бяздомныя ходзяць…” ((Таццяна Дзям’янава).
**+**
У Паэта хата – ўвесь Сусьвет.
Але, гэта “ хата” для Паэта –
не прытулак з ложкам.
Бо, Паэту – мала і Сусьвету!
Гэта тое месца, дзе Паэт
сам па сабе гуляе,
быццам кот, ці - кошка.
Гарбаты яму можаш і наліць,
і коўдру ў куце падсцяліць,
але і тут
ня ўсё так проста.
Паэта немагчыма кабаліць,
як іншых мноства…
Паэта не прырУчыць аніхто!
Паэт і для дзяржавы – “фармазон”.
Паэт – не капялюш, ці – паліто.
Яго – не зменіш “пад сезон”!
*+*
18 студзеня 2013 г.
(**хата – дом; Сусьвет – Мир; прытулак – приют; ложак – кровать;
гарбата – чай; коўдра – одеяло; кут – уголок; немагчыма - невозможно;
кабала - рабство; фармазон – “вольный каменщик”;
капялюш – головной убор; паліто – пальто; зменіш – заменишь).
Свидетельство о публикации №113011803561