Выхадныя

Без жартаў не жывецца!!! Можа хто і пасмяецца.. ))) Усе падзеі выдуманныя.

Прачнуўся Жэня вельмі рана,
Засцяліў краваць старанна,
Зрабіў зарадку, вымыў твар,
Заліў вады ў самавар,
Навёў з любоўю ён прычоску,
Паеў, канешне, ён нямножка,
У кантакце трохі пасядзеў
І на пары паляцеў…
З інтэрнату выйсці не паспеў
Жэня раптам зразумеў:
“Як я мог? Як мог я разгубіцца,
Аліхверчыка ўзяць з сабой забыцца?
Ён, напэўна, зноўку спіць,
На вучобу можа хер забіць.
Хоць на пары апаздаю,
Але к яму я завітаю…”
Зноў зайшоў ён у інтэрнат.
Шлях на пяты даўгават!
Ну нічога тут не зробіш,
Сябру як не дапаможаш?..
Ну, нарэшце, вось і пяты,
Пакой стаіць пяцьсот дваццаты.
Дзверы Жэня адчыняе
І ў пакой нагой ступае:
“Ну, здароў! Чаго ляжыш?
Можа зноў на пары не памчыш?”
Спіць Аліхвер, заліпае
І на Жэню не зважае..
“Можа мне цябе пабіць,
Ці вадой халоднаю абліць?
Паднімай скарэй ****ьнік
І ідзі ў умывальнік!”
Праз хвілінак дзесяць, можа пяць,
Змог Яўген яго падняць.
Прыйшлось, канешне, ім пабіцца,
Але змаглі і памірыцца.
Вось Яўген і апрануўся,
Да Андрэя з просьбаю звярнуўся:
“Можа лепш туды не пойдзем,
У магаз з табою разам сходзім?
Купім есці, купім піць..
Няма чаго на парах нам рабіць!”
Андрэй, канешне б і застаўся,
Але на Жэню раззлаваўся:
“Як ты можаш? Што ты кажаш?
Якую спраўку ты пакажаш?
Калі вучыцца мы не будзем,
Якія мы тады з табою людзі?
Вучыцца пойдзем мы заўсёды,
Даж калі ў цябе пачнуцца роды!”
Аргументы – лепш не скажаш!
У кіно іх не пакажаш…
Святло яркое адключылі,
Пакой старанна зачынілі.
На пары ў двух яны пайшлі,
Па дарозе да Малой зайшлі.
Глядзім – Алёнка спіць..
Пачаў Яўген яе будзіць:
“Што за блін ды ёлкі палкі!
Трэба даць табе скакалкі!
Паднімай ты свой пярдзільнік,
Ці глядзела на гадзіннік?
Чаму яшчэ не ўстала?
Ўсю вучобу ўжо праспала!”
Малая раптам тут прачнулась,
Ў каляндар на шафе азірнулась,
Чырвонай раптам стала,
Патэльню са стала узяла:
“Ці ёсць мазгі ў вас, уроды?
Памылкі вы жыцця-прыроды!
Нашто вам вочы, аглаеды?
Адны заўсёды ад вас беды!
Памылі б трохі вочы, твар
І заглянулі б ў каляндар!
Субота сёння, вы, дзібілы!
Нямаю больш на вас я сілы!
Няма ніякіх сёння пар –
Ад дэка’на скромны дар.
Чаго прысталі ў выхадныя
Яны ў нас адныя…
Ідзіце зараз лепей спаць,
А то палкай буду выганяць!”
На вучобу раз схадзіць рашылі,
І палкай ў глаз за гэта палучылі.
Выснову можна тут зрабіць:
У каляндар нямнога паглядзі
Чалавека потым ты будзі!!!