Мне прызнацца у гэтым вельмi горка...
Не з маёй галактыкі ты зорка,
Не ў тваім букеце мой рамонак,
Не тутэйшы сніш ты змрок і золак...
Не па мне баліць твая душа,
Не ў мой палац твая шаша,
Не мяне імчыць твой лімузін,
Я
адна жыву
і ты –
адзін.
Свидетельство о публикации №112122401569