Навакольница

 
Усё навокал – проза.
Ці – лірычнае.
Быт, бытавуха - цвяроза-нецвярозая,
таму і – драматычная-камічная,
таму й  цікава кожнаму з людзей,
бо твор такі да роздуму вядзе…
Ці, аніякіх суадносін з рэалістычным жЫццем:
лясочкі-рэчачкі,
шмялёчкі-кветачкі…
Таму такія “творы”– гінуць у нябЫцці.
Ручай бяжыць з крыніцы, не перасыхае,
ўзрастаючы ў вялікую Раку.
Літаратура – жыватворная рака, якая
дае прастору плаваць,
нават дураку…
**+**
22 снежня 2012г.
(**навокал – вокруг; цікава – интересно)


Рецензии
Паэтам звацца - гонар,
пашчасціцца не кожны...
А іншым словы ў рыфмы
сплятаць няўжо ня можна?)

Оксана Маркович   07.01.2013 13:55     Заявить о нарушении
Читать нужно внимательно:
"Літаратура – жыватворная рака, якая
дае прастору плаваць,
нават дураку…"

Олег Буйницкий   07.01.2013 14:34   Заявить о нарушении
Але ж, паплаваўшы у ей,
Дурак не стане разумней)

Оксана Маркович   07.01.2013 16:40   Заявить о нарушении
У тым,Аксаначка, і ёсць Вялікая сутнасць Літаратуры - кожны нешта знойдзе і адчУе. і,самае Галоўнае, хто плавае па Мору "Літаратура". набіраецца вопыта-інтэлекта...

Олег Буйницкий   07.01.2013 16:50   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.