Імчыць нас, у нябыт і забыццё,
Жывёліна пад назваю жыццё,
Праз долі і нядолі галасы,
Праз тое, што адно ва ўсе часы.
І будзеш ты ў княжацкім ганары,
Ці сівы небарака стары -
Усяму, гэта няўмольнае ,,адно,, ,
Хрыбет гне і псуе віно.
Ды толькі, усё істотнае - не ў тым:
Успомні, як быў ты маладым,
Як шчокамі гарача ружавеў -
А гэта, нас усіх - перажыве!
-28.11.12.
мчыць нас, у нябыт забыццё... зб. Галасы
© Copyright: Михаил Кортелёв, 2012
Свидетельство о публикации №112122007843
Свидетельство о публикации №112122007843
Рецензии