Завіруха малюе пейзаж –
сутыкаючы снежныя зграі,
бы мастак, уваходзіць у раж –
і стварае,
стварае,
стварае…
На палотны грунтоўку кладзе,
бурапеніць бялілам залётным –
І пільнуе, каб болей нідзе
не чарнела
галеча
гаротна.
Сее-вее мучыцу ў палях,
зацярушвае крупкаю хаты,
зледзянелыя кісці галля
апранае
ў бахматую
вату.
Сівізною кранае лясы,
белатою – азёры і рэкі,
развіхурвае ўсім валасы,
упрыгожвае
зоркамі
вейкі.
Замятае дарогі-шляхі,
узбівае вятрамі пярыны –
бы хавае людскія грахі –
перад Маці-
зямелькай
правіны.
17.12.2012
Завiруха малюе пейзаж...
© Copyright: Демьянова Татьяна Дмитриевна, 2012
Свидетельство о публикации №112121800407
Свидетельство о публикации №112121800407
Рецензии
Адчуваецца рука майстра (майстрыцы)))). Прыбяднялiся Вы, Таццяна, калі казалі, што толькі пачынаеце пісаць. Сціпласць - нядрэнная якасць. Вы добра валодаеце роднай мовай, словам, а таксама асновамі вершаскладання. Рады, што Вы мяне знайшлі)))
Махнач Сергей Юрьевсын 13.01.2013 16:26 • Заявить о нарушении
Махнач Сергей Юрьевсын 13.01.2013 16:26 • Заявить о нарушении
Дзякую,Сяргей! Але гэта - толькі першае уражанне. На самой справе ў мяне шмат памылак, малы запас слоў. А вось асновы вершаскладання і сапраўды засвоены, здаецца... :-)
Так што будзем вучыцца разам.
Демьянова Татьяна Дмитриевна 13.01.2013 17:09 Заявить о нарушении
Так што будзем вучыцца разам.
Демьянова Татьяна Дмитриевна 13.01.2013 17:09 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.