Палёт. зб. Галасы
Парушынкай малаю блукаць,
На промні сонечным пагрэцца,
Ды й заглянуць, туды - за край,
Што краем жыцця завецца.
А мо ня роўна, у які час,
Усё гэта кожнаму даецца,
Калі знікае святла бляск
І замаўкае, ціхне сэрца,
Калі далёкае - так блізка
І дзень зліваецца з наччу...
Што ж гэта я? - Упаў так нізка.
Маўчы, мой верш! - І я, змаўчу!
-25.11.12.
Свидетельство о публикации №112121506063