Сёння у нашай хаце свята...
40 год – вось гэта дата!
Сын старэйшы – юбiляр!
У сям i сваёй ён – цар!
Колькi рознага здаралась,
Ды нялёгка усё давалась:
Школа, iнстытут, работа,
Ну, i пяць дзяцей – забота!
Усё у руках яго гарыць:
«Зубы», «хата», суп зварыць,
Столькi розных спрау асвоiу,
Гэтым мацi успакоiу.
,
На каня садзiцца цiха,
З снежных гор ляцiць ён лiха,
Робiць кожны дзень зарадку.
Для здароуя, для парадку.
Сын шануе бацьку, мацi,
Часта у iх бывае хаце,
Дапаможа, калi трэба,
Напячэ на паску хлеба.
Мацi ад зубоу пазбавiу,
Стары прыкус ён паправiу,
Зрабiу iмплантау поуны рот.
Балты мяняе кожны год.
Многа сiл у праграму уклау,
Столькi новага прыдумау,
Раней не думау , не гадау,
Што «цукерку» зробiць з «зуба».
Вось и думай: 40 год
Гэта - мала? Гэта – многа?
Сын у нас агонь, не лёд,
Планау мае ён надоуга.
Дык няхай яго прыдумкi
Радасць у жыццё нясуць.
Ну, а новыя задумкi,
З кожным годам усё растуць!
Свидетельство о публикации №112121405976