Краіны іншай я прыбіўся,
Да іншых звычак, іншых сноў
І славам родным адрадзіўся,
Ад тых, не страчаных асноў.
Адтуль, мне льецца свет лагодны:
Што ёсць нябрыдкае жыццё,
Якое дорыць нам клапоты
І бедам лек на забыццё.
Яно ўслед, восенскім вяселлем,
Нам кружыць жоўклае лісцё,
Што бы назаўтра, плач пахмельны
Праліць, мо снегам, мо дажджом.
Жыццё, яно - у полі заец,
А час бяжыць шэрым ваўком.
Жывіце, прагніце і дбайце:
Вялік наш свет, жыццё - адно.
-16.11.12.
Кра ны ншай я прыб ся... зб. Галасы
© Copyright: Михаил Кортелёв, 2012
Свидетельство о публикации №112121307964
Свидетельство о публикации №112121307964
Рецензии