Вопли пенсионера

Олег Буйницкий
Лямант пэнсіянэра.

Паспеў...
Дагнаў!
Усеўся...
Еду!
Ай,божачкі!
Скажыце,
калі лАска,
які  гэта маршрут?
Вы што!?
Ах,маці вашу енту...
Ня тыя тралляйбУсы ездзяць тут!
Талон прабіў...
Дурны!
І дзеж былі вы,
мае вочы?...
Вось, калі пешшу я хадзіў,
туды – куды патрэбна крочыў!
А гэты...
Завязе няведама кудысь... ды скіне дзесь...
А потым, стары, мо, і дабярусь,
да ночы...
А жонка без мяне
кіўбаскі шмат даесць!
Які застаўся з паўзаўчЭра...
Падумае, што пОмер, бо мяне ж - нямА!
Бо, аніЯк не дапаўзу да хаты я,
і не паспею да вячЭры...
*+*
7 снежня 2012г.
(**калі ласка – пожалуйста; і дзе ж  - и где же; вочы – глаза;
крочыў –шагал; няведама кудысь – неизвестно куда; дзесь - где-то;
шмат – остаток; с паўзаўчэра – от повзавчера; хата - дом;
не паспею - не успею; вячэра – ужин).


© Copyright: Олег Буйницкий, 2012
Свидетельство о публикации №112120708035
Список читателей / Версия для печати / Разместить анонс / Заявить о нарушении
Другие произведения автора Олег Буйницкий
Рецензии
Написать рецензию
Другие произведения автора Олег Буйницкий