Так цяжка зразумець, парою бывае,
Навошта велічыні мы, наогул, вымяраем,
Навошта патрэбны раўнанні складаныя,
Статыстыка, формулы і дыяграмы.
Навошта ўсё мерці ў секундах і ватах,
У амперах і метрах, паскалях, каратах,
Лічыць інтэгралы ці дыяметр вежы,
Адлегласць шукаць, і шэрагаў межы.
Бо можна, па-іншаму, глянуць на свет,
Усё гэта знаёма, усё гэта сусвет,
Таму, што мы ведаем, межаў няма,
У цемры адзінак, ёсць толькі адна.
З мноства значэнняў, яна к нам крочыць,
Каб карыстацца ёю, з ранку да ночы,
І не патрэбна баяцца нікога, нічога,
Цвёрда ісці, па сусвету парогах.
Ёсць чалавек адзін, а ёсць людзі,
Усё роўна зусім, колькі нас будзе,
Хай кожны стараецца, у сябе верыць,
Вядома нарэшце, што мы ўсяго мера!
Мы
© Copyright: Евгений Юрьевич Герасименко, 2012
Свидетельство о публикации №112120108510
Свидетельство о публикации №112120108510
Рецензии
Чувствую - что-то хорошее. Но не понимаю. Ю.М.
Юрий Михайленко 01.12.2012 19:51 • Заявить о нарушении
Юрий Михайленко 01.12.2012 19:51 • Заявить о нарушении
Хм, надо подумать, может следует писать русскоязычные версии к белорусским стихотворениям :)
Евгений Юрьевич Герасименко 02.12.2012 00:02 Заявить о нарушении
Евгений Юрьевич Герасименко 02.12.2012 00:02 Заявить о нарушении