Ледзь адчыніць хачу я вочы,
Ізноў на спіну сон мне крочыць,
Вачыма закрывае, б'е рукамі,
Іх калупае дужа, як граблямі!
Увесь цемраю агорнуты і страхам,
Іду навобмацак, як верабей пад дахам,
"Адплата!" у галаве сядзіць аблічча,
І нечы голас раптам кліча.
Я выйсце час увесь шукаю,
Пустэчу за пустэчай абмінаю,
Ад страху цела ўжо дранцвее,
У валасах шуміць і моцна бура вее.
Ну хопіць! Я рукой малюю дзверы,
Яшчэ адзін рывок, але няверу...
Ну вось яно прыйшло выратаванне!
Вярнуўся з цяжкага выгнання.
І засмучэнні ўсе праходзяць,
Змяняюцца на радасць і сыходзяць,
Ізноў наступіць новае натхненне,
У святло пайду, да новага імгнення.
Выйсце
© Copyright: Евгений Юрьевич Герасименко, 2012
Свидетельство о публикации №112111701002
Свидетельство о публикации №112111701002
Рецензии