Шнары – вынік нейкай кары,
Нейздзясненне любай мары.
Неба зноў палоняць хмары,
Дзе маланка робіць шнары.
Злева цэлы дзень залева:
Тут зламана ветрам дрэва,
Больш не чутны птушак спевы…
Ані справа, ані злева.
Ад грымоты, адзіноты
Зніклі промні. Ад самоты
Неба шле свае звароты
Пад мелодыю грымоты.
5. 07. 12.
Шнары
© Copyright: Надежда Петручук Филон, 2012
Свидетельство о публикации №112110708056
Свидетельство о публикации №112110708056
Рецензии
