Парус м. лермонтов het zeil

М.ЛЕРМОНТОВ                M. LERMONTOV  (1814-1841)



       ПАРУС                HET ZEIL

Белеет парус одинокий                Het witte zeil zweeft in de misten
В тумане моря голубом...                Van de lichtblauwe zee eenzaam…
Что ищет он в краю далёком?                Wat zoekt het daar? Wat zal het missen?
Что кинул он в краю родном ?                Of is een vreemd land aangenaam ?

Бушуют волны, ветер свищет                De golven beuken, winden loeien
И мачта гнётся и скрипит...                En buigend al kraakt de mast…
Увы, он счастия не ищет                Geluk opzoeken – zal ’t niet boeien,
И не от счастия бежит.                Geluk ontvluchten – ook niet vast.
               
Под ним струя светлей лазури,                En als het goud straalt van boven,
Над ним луч солнца золотой,                Als het azuur streelt zacht zijn boord,
А он, мятежный, просит бури                Het blijft in stormen maar geloven,
Как будто в буре есть покой!                Alsof bij stormen rust behoort!


                Перевод на нидерландский