***
Памяці Веры Вярбы
Залатым крылом махнула восень,
Як цыганка хусткаю бліскучай.
І замерзлі дыяменты-росы
На вярбе слязой, слязой балючай.
Адышла ты ў рай бязмежнай сіні
І не вернешся ў наш белы край.
Як слупы, застылыя вяргіні
Каля ганку мерзнуць. Што ж, бывай!
Залатым крылом ляці ў нябёсы
І, хоць зрэдку, ўспомні пра мяне,
Ды яшчэ пра Янку, ды пра плёсы,
Бо твой шлях нікога не міне.
29. 10. 2023 г.
Залатым крылом махнула восень...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2012
Свидетельство о публикации №112102911327
Свидетельство о публикации №112102911327
Рецензии