Як нак не вечар хустку-гаруску...
Ды й, пачне лістамі шапацець,
Зграю развітанняў, груздкіх, паважных,
У госці запрашаць, журбу папець.
А калі замоўкнуць усе званочкі
І ападзе жоўклае лісцё,
Адкульсці прыкульгае к ночы,
Наша скуржавелае жыццё.
-05.10.12.
Свидетельство о публикации №112102402048