Чуйнасць
Дзе чуйнасць тая, што вяла,
У пачуццях біла край грудзіны,
Вянкі вясельныя пляла
І песням галасы дарыла.
І што жыццю такому трэба? –
Душэ - каханне, телу - хлеба,
Што б кожны дзень быў адкрыццём
І не канчалась у ім - жыццё.
Гэта, вялікай узнагарой,
Нясём, не помнячы таго
І чуйнасць грэе дух халодный,
І сэрцам, разганяе кроў.
-26.09.12
Свидетельство о публикации №112102401949