Гады, што порахам дыхал...
пасв. маім братам; Петю, Толю
І сёстрам; Ніне, Вале, Соне, Тане і Рае.
Гады, што порахам дыхалі,
Бацькоў мінулі, збераглі,
Мы, дзеці, порах той шукалі,
Праз двадцаць год, пасля вайны.
Былі і міны, і снарады,
Быў зроблен удала самапал
І быў запал, чорны, гранатны,
Што вачэй і пальцаў, не парваў.
Гады прайшлі, нас праняслі,
Тых аддалілі год і дней
І толькі войны - засталісь,
Для ўнукаў нашых і дзяцей.
-8.09.12.
Свидетельство о публикации №112102401871