З яднанне
Валіла ў памяць забыццё,
Вязала к лютасці каханне,
Цягнула к ленасці старанне
І для кастра, ужо, досыць дроў,
Досыць маіх няўклюдных слоў;
Бо йдзе падпальшчык, пад сутанай -
Смерць да Жыцця - на міг з’яднання.
-5.08.12.
Свидетельство о публикации №112102401750