цыкл Макс му Багданов чу
1.Сабе.
Жыццю нябеснаму спакус,
Жыцця зямнога блазны -
На свеце гэтым сцерагусь,
Быць на другі пазваным;
Ійсці, прайсці і пыл, і гразь -
Ды й, трапіць у яміну,
На гэтым месцы так упасць,
Каб не зламаць хрыбціну.
Жыццю нябеснаму спакус,
Жыцця зямнога блазны.
Жыву. Чакаю. І прыму,
Што Божа дасць, на час мой.
-24.07.12.
2. Максіму Багдановічу.
Жыццю нябеснаму спакус,
Жыцця зямнога блазны,
Пагэтаму, відаць таму,
Ты і пажыў так мала.
Жыццё адрыне і вярне,
На вечныя ўладанні,
Усё, у чым душой гарэў,
У чым пажыў так мала.
Таму дагэтуль зіхацяць
Зоркі ,,Пана Бога,, ,
А сярод іх, адна - твая,
Над Беларуссю роднай.
-24.07.12.
-
Свидетельство о публикации №112102305937