Яно
Яно.
Зранку, днём, сярод начы,
Нязвана і свавольна,
Яно нясе ў далячынь,
Вандроўнікам і госцем.
Пад крылом здані незямной,
За далягляд раскрыты;
Лес, балотца, родны дом
І луг мой аксамітный,
Там, дзе пасвілі гусей
І там, дзе рыб лавілі,
І там ,дзе дзятлы на сасне
Чарвей і дуплы білі,
Дзе была дзедава гумно
І свет, цёплы, як хлеб жытны,
Нясе туды - хутчэй, яно -
Пакуль, не ўсё забыта!
-22.06.12.
-
Свидетельство о публикации №112102305875