Сцяжынкай няломкай...
Сцяжынкай няломкай,
Памяць бяжыць,
Між вострай асокі,
Балотнай іржы,
Там вольхі сплятаюць
Карэнь-каранішчы
І птушка чужая
Ўсё плача і свішча
Над месцам, дзе былі
Начныя кастрышчы,
Дзе елі мы, пілі
Ў вясельных ігрышчах.
Там час застывае
На кроплях расы,
А памяць - шукае
Жыцця галасы.
-5.06.12.
Свидетельство о публикации №112102305783