А на пачуццях, цяпер кволых...
Жыццё мінуўшае, зайграй,
Як быў я гнуткі і вясёлы
І дні з усмешкай устрачаў.
Зайграй, зайграй - мо адзавецца,
Табе, пакінуты мной край,
На ўзлеску дуб, над полем вецер
І ў соснах дзятлы затрашчаць,
Дзесці зязюля закукуе,
Значыць пара гады шчытаць
І іх збіраць у торбу льняную,
Што мне ад маці дасталась.
-31.05.12.
Свидетельство о публикации №112102305675