Прайшл, што порахам, гады...
Гады хады туды-сюды,
Мітуснёй і кучай спраў -
Ды толькі, што ад іх прыдбаў?
Было ўсё, як у людзей,
Што я нажыў, што я набыў;
Была сумота ля грудзей
І да крыві каленкі біў,
Былі вялікія хаценні,
Былі дарогі ў нікуды
І маладыя летуценні
На лёгкакрылыя гады.
А зараз, к восені пара,
Пара, у вырай адлятаць
І развітальным журавлям,
Зараз, пара - песні раздаць.
-17.09.12.
Свидетельство о публикации №112102311230