Ад часо, ад былых няда н х
Нам аб тым не даецца забыць,
Што запоўнены ежаю страўнік,
Аб галодным не стане тужыць,
Што яму не ўладзен сорам,
Бо ён тлушчам надоўга зацёк,
Не шукайце без сквапнасці востраў,
Бо яна ўсё зганьбіла жыццё,
Не шукайце апошнюю радасць,
Не быць сведкам тых ліхіх дзей,
Дзе за кошт нашых рук і працы,
Так бязмежна ідуць багацець.
-31.03.12.
Свидетельство о публикации №112102203279