Душы глух я закавулк...

Душы глухія закавулкі
Гучаць ледзь-ледзь, але чуваць
Гады маленства, мовы гукі,
Чыгунку, лес і сенажаць,

Шыпеў бачонак пеннай бражкі,
Плойме* малай на спакус,
Ійсці з гулянкі было тяжка
І  ўжо не ўспомніць,адкуль гуз.**

Душы глухія закавулкі
Вядуць з маленства і  -   дамоў!  -
І зноў гучаць  ёй,  мовы гукі,
А памяць гоніць забыццё.

-8.09.08.

*  -  гэтак баба Каця называла чародкі пранырлівых дзяцей.
**  -  гуз, гузяк, ( на русском, это шишка).


Рецензии