Душы глух я закавулк...
Гучаць ледзь-ледзь, але чуваць
Гады маленства, мовы гукі,
Чыгунку, лес і сенажаць,
Шыпеў бачонак пеннай бражкі,
Плойме* малай на спакус,
Ійсці з гулянкі было тяжка
І ўжо не ўспомніць,адкуль гуз.**
Душы глухія закавулкі
Вядуць з маленства і - дамоў! -
І зноў гучаць ёй, мовы гукі,
А памяць гоніць забыццё.
-8.09.08.
* - гэтак баба Каця называла чародкі пранырлівых дзяцей.
** - гуз, гузяк, ( на русском, это шишка).
Свидетельство о публикации №112102203101