Бел лотос расцути

Бел лотос  во jазот расцути
Дланки си подава кон светлината.
Чистотата своjа jа рути
Од незнаjната длабина на судбината.
Зошто на него сакам да зборувам?
Белиот лотос бран го бранува…
Тоj душата ми jа сочува
Од ненадеен натиск на болка глува.
Бел лотосу  – чаша си на Боговите!
Се таат во неа на светот создавањата.
Откровение си мое и наук на Богословите
Како на земjа да ги минеме страдањата.

Црн лебед еве по ширта водна
Тенка шиjа во знак си изви,
И со крило нокен чмаj си збодна,
Лебедот на лотос сонце му скри.
Но ке мине мигот дрчен на сласта!
И пак дланки ке подаде кон светлината
Озарен од силата на власта
Белиот лотос на светот jа вее судбината

*препев на македонский Чедо Цветановски
*4х-язычный сборник "Обними нас, ветер небесный"


Рецензии
Мое любимое стихотворение)))

Ольга Дормина   12.10.2012 20:16     Заявить о нарушении
Приятно, дорогая!:)))) Теперь мы можем на македонском легко общаться...

Марианна Бор-Паздникова   12.10.2012 20:44   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.