Элмэткэ мэдхия

Мен гасырлар  беркем белмэгэн,
Бэреп чыккан жирнен остенэ...

Зэй буенда, Кама аръягында,
Урманга бай татар илендэ
Кирэк-ярак майлап кон кургэннэр
“Кара май”,  дип, халык телендэ.

Сазлыкларга чыккан бу кара май,
Нефть булган фэнчэ эйткэндэ.
Арба тэгэрмэчен майлаганнар,
Атлар ерак юлга киткэндэ.

Йорт салганда авыл ир-атлары,
Буяганнар такта ослэрен.
Узгэртергэ, матурларга телэп
Ясап куйган капка топлэрен.

Ул вакыттан купме еллар уткэн,
Куп алганнар жирнен майларын.
Конне-тонгэ ялгап торба буйлап,
Нефть аккан санап айларын.

Туган ягым Элмэт бахадирдай,
Эшкэ жигеп анын халкынын.
Унган егет, кызлар биреп илгэ,
Жир остендэ янып, балкыдын.

Калкып чыкты синен янэшэндэ,
Бер-бер артлы шэхэр, калалар.
Асфальт юллар, бизэклэгэн кырлар,
Зэнгэр утлы гузэл авыллар.

Урамын,да йорим Элмэт синен,,
Исэнлеклэр телэп халкын,а.
Нурын, сибеп яшэ жир остендэ.
Мэнгелек ут булып балкы да.


Рецензии