Я жыву на самым краі
Цудадзейных светлых мар.
І ляцяць нягодаў зграі
З асалодай мне ў твар.
Я – рамантык-летуценнік,
Што лунае ў вышыні
У журботным задуменні
Пра дзяцінства тыя дні,
Калі марыў я пра неба,
Шчасце, добрыя ўсмешкі,
Калі зведаў водар хлеба
Ды прагледзеў тыя сцежкі,
Што вялі да маці-сонца.
І свабоды подых часам
Заглядаў у маё аконца
Разам з казачным Пегасам.
Час нястрымны, апастылы…
На душы маёй гаротна,
Што жыццё зламала крылы;
Так балюча, так самотна…
Час дзяцінства – на хвіліны;
Захавайце ў сэрцах людзі
Назаўсёды ўспаміны,
Покуль сонца тое будзе.
Дзяцiнства
© Copyright: Алексей Сыманович, 2012
Свидетельство о публикации №112091810292
Свидетельство о публикации №112091810292
Рецензии