Наркоман. Ялгыш адым спектакленн н

Жэллэгезче мине эти — эни,
Бирегезче акча тагын бер.
Атлар хэлем юк бит эни минем,
Бер дозаны зинхар табып бир.

Синен сузлэренне тынламыйча,
Тэмэкене каптым авызга.
Кемнэр генэ колак салыр микэн,
Мин эрнешкэн каты авазга.

Тэмэкелэр  наркотикны тартты,
Ойгэ кайтмый йори башладым.
Подъезларда, подвалларда кундым
Саташканда, эни, башларым.

Наркотиклар житте башларыма,
Хэтерлэмим мин кем баласы.
Кабул иткэн доза тээсир итми,
Каян акча табып аласы.

Иптэшлэрем йори мэктэплэргэ,
Чиста кием алар остендэ.
Чыга алмам мин бу баткаклыктан,
Ботен гэудэм белэн тоштем лэ.

Авырта ла аяк, куллар минем,
Авырта ла япь — яшь йорэгем.
Узем сатып алган наркотиктан,
Улэ, эни, синен терэген,
Ташлап китэ картлык терэген.


Рецензии