Тваё жыццё паралельна Дняпру. Каналы, вецер, масты.
Выпадковыя сустрэчы, непатрэбныя сустрэчы.
І мы да гэтага часу на «ты».
Мой горад не той, з звярыным ашчэрам, апантана-драпежным.
Я яму паралельна, заўжды паралельна.
І ўсё ж –такі любіш быць смешным...
Усе словы ні да чаго, ні па чым. Жорстка забітыя ў кут.
Сляпыя мары, тупыя мары.
У нас у абодвух хапае пакут.
У нас у абодвух старое неба, але маё трохі сталей.
Мы раўналежныя, з табой раўналежныя.
Але любім каханне хвалей...
у нас у абодвух
© Copyright: Юлия Геннадьевна Суботкевич, 2012
Свидетельство о публикации №112071000718
Свидетельство о публикации №112071000718
Рецензии