О, матацыкл мара yсiх узростаy!
Ён вабіць нат у восемдзесят два!
Сядай і едзь – і скінеш гэтак проста
Гадкоў мо з трыццаць – станеш як дзятва!
Не бойся нечых поглядаў і ўсмешак!
Няхай з цябе хто-небудзь і пакпіць!
Але цяпер ты – крэпкі, бы арэшак,
І малады – бо ўмееш смачна жыць.
Ляці й спявай – і радуйся бясконца
Вятрыску ў твар і шоргату шашы –
Насустрач небу – там, на гарызонце –
На моцных крылах цела і душы!
Свидетельство о публикации №112070105795