Не друкуюць. Шкада

Не друкуюць. Шкада. Ды нічога.
 Для радкоў недарэкі-паэта
 Ў Інтэрнэце, на сайтах і ў блогах
 Шмат прасторы, свабоднай дагэтуль.

І яна ўсіх гасцінна вітае
 На cтаронках сваіх непаўторных:
 На палях Vershy.ru і Тутбая,
 На Facebook, Муlivepage і Livejournal.

Іх палеткі прымаюць цярпліва
 Ўсё, што сёння кагосьці натхняе, –
 І штодня адбываецца дзіва:
 Гэта бачаць і гэта чытаюць!

Ад гарэзлівых казачак мілых
 Да надзьмутых сур’ёзнасцю твораў,
 У якіх ну ніяк без памылак –
 Грамацею-паэту на сорам!

Але творцу ці многа патрэбна,
 Акрамя вось такога прызнання?
 Толькі кубак гарбаты да хлеба.
 І натхненне. І, пэўна ж, каханне.

13.01.2011


Рецензии