Ты мяне ніколі не абдымеш,
Дымам чорным скрадзена святло.
Выбачай мяне, калі пачуеш,
Што няма ужо… што я пайшоў.
Я вярнуся калі-небудзь…
Толькі, ты, чакай заўжды,
Я змагу твой сум развеяць.
Скрозь нябесы, праз пяскі
Слёз не бойся, яны з сэрца,
Хай цякуць па твары, хай
Зачаруй ты іх усмешкай
І скажы і мне: “БЫВАЙ!”
***
© Copyright: Евгений Пешко, 2012
Свидетельство о публикации №112061309209
Свидетельство о публикации №112061309209
Рецензии