Прасьпект Незалежнасьці. Ноч. Травень
Трымаець мяне ў рэале.
Машыны спяшаюцца і вабяць
Кудысьці за сабой.
У бясконцасьць, быццам у бой.
І ніякой тут аптэкі,
Як у вершах Аляксандра Блока.
Тут толькі цішыня,
Тут толькі першыя крокі
І нямое кіно.
А наші з табой адносіны – амаль нішто.
І ні якой усьмешкі
Не на адным чалавечым твары
Сеньня я губляю
Свае сумныя думкі ў зорным абшары,
Сеньня я замаўкаю.
Зразумей, што люблю – не кахаю.
Не размауляеш
І такім чынам ты меня забіваеш.
Раздзіраеш
Мае пачуцьці і назаўжды губляеш.
І толькі застаецца:
Прасьпет Незалежнасьці. Ноч. Травень.
Прасьпект Незалежнасьцi. Ноч. Травень
© Copyright: Юлия Колодкина, 2012
Свидетельство о публикации №112052800352
Свидетельство о публикации №112052800352
Рецензии