Я сумую по ўсім, што так блізка,
Што мне сэрца кранае падчас.
Вось на вуліцы дождж ідзе. Слізка.
І сяджу ля акна трэці час.
Назіраю за зменай прыроды,
Толькі ўчоры палег вакол снег:
самы першы, адзіны, каторы
Пад дажджом ручайкамі пабег.
Знік спакой на душы, і трывога
Захапіла з тугою мяне
І так моцна дамоў да парога
Мая мара ляціць нібы ў сне.
Я хачу паглядзець у твае вочы,
Зведаць іх глыбіню, як раней -
Колер гэтак падобныхда ночы.
І часамі нема іх святлей.
(от неизвестного автора, найдена в катакомбах лабораторий физического факультета)
от неизвестного автора
© Copyright: Ананьин Михаил, 2012
Свидетельство о публикации №112052004368
Свидетельство о публикации №112052004368
Рецензии
падобны да ночы и нЯма. Что правда нашли? Без подписи? Стихо-то хорошее.
Светлана Ананьина 02.05.2013 19:30 • Заявить о нарушении
Светлана Ананьина 02.05.2013 19:30 • Заявить о нарушении