Na ciebie patrzec smutna rzecz. Sergiusz Jesienin
link do strony rosyjskiego oryginalu
http://slova.org.ru/esenin/mnegrustno/
Sergiusz Jesienin (1895 — 1925)
* * *
Na ciebie patrzec smutna rzecz.
Ach, co za bol, ach, jaka zalosc!
Snadz ledwie grzac wierzbowa miedz
We wrzesniu z toba pozostalo.
Gdyz cudze wargi w porze rdzy
Twe cieplo wziely z drzeniem ciala.
Jak gdyby deszczyk sobie mzy
Z mej duszy, biernie i zmartwialo.
No coz, ja sie nie boje go.
Juz inna radosc musze przyjac.
Wszak pozostalo tyle co,
Jak tylko zolty tlen i wilgoc.
Bom sie oszczedzic tez nie mogl
Dla przymierzenia, dla usmiechow.
Za malo pokonano drog,
Za wiele popelniono grzechow.
O, smieszne zycie, smieszny pad.
Tak bylo i tak bedzie z goscmi.
Jak cmentarz jest usiany sad
Brzozami jak zdartymi koscmi.
Tak samo przekwitniemy w dym
I ucichniemy goscmi sadu…
Gdyz nie ma kwiatow posrod zim,
Nie trzeba snic o nich z bezladu.
1923 r.
Свидетельство о публикации №112052001200